ՀՀ ոստիկանության թեժ գիծ
  • Ընդհանուր հարցերով
    (+374) 10 54-69-14
    (+374) 10 54-69-12
    Աշխ. ժամեր՝ 9-ից 18-ը: Ընդմիջում՝ 13-ից 14-ը:
    Հանգստյան օրեր՝ շաբաթ, կիրակի:
  • Ճանապարհային ոստիկանություն
    1-77, 060-83-10-22
    Ճանապարհային ոստիկանության հաշվառման և քննական ստորաբաժանումների գործառույթներին (վարորդական իրավունքի վկայական ստանալ, փոխանակել, տրանսպորտային միջոցներ հաշվառել, անվանափոխել և այլն) վերաբերող հարցերով
    060-83-83-02
  • Թրաֆիքինգի և անօրինական միգրացիայի հարցերով
    0800-505-50
  • Անձնագրային և վիզաների վարչություն
    (+374) 10 37-02-64
Ոստիկանության ստորաբաժանումներում գործող Թեժ գծերի պատասխանատուների տվյալները
  • Ընդհանուր հարցերով
    (+374) 10 54-69-14
    (+374) 10 54-69-12
    (պատասխանատու՝ հեռ. 011-58-76-03)
  • Ճանապարհային ոստիկանություն
    Բջջ. 1-77
    (պատասխանատու՝ հեռ. 060-83-10-23)
  • Անձնագրային և վիզաների վարչություն
    (+374) 10 37-02-64
    (պատասխանատու՝ հեռ. 011-37-06-00)
  • Թրաֆիքինգի և անօրինական միգրացիայի հարցերով
    0800-505-50
    հերթապահ մաս
    (պատասխանատու՝ հեռ. 011- 56-39-63)

Պարզաբանում

07.08.2018 15:47 Պարզաբանում
Պարզաբանում

«Հրապարակի» կայքէջում զետեղված «Ես արդեն լրիվ լավ եմ...» իբր տարակուսանք-բողոք-պահանջի կապակցությամբ հեղինակ Էդիկ Անդրեասյանին հայտնում ենք, որ բոլոր քաղաքացիները, ում պատճառվել է գույքային վնաս, անկախ մասնագիտությունից ու զբաղմունքից, ունեն հավասար հնարավորություն` սահմանված կարգով ոստիկանություն հաղորդում ներկայացնելու: Նման դեպքերում ոստիկանության կողմից, օրենքով իրեն վերապահված լիազորությունների շրջանակում, կիրականացվի քննություն և դեպքերին կտրվի համապատասխան իրավական գնահատական:
Այս իրավունքը լիուլի իրացնելու հնարավորություն է ունեցել նաև Էդիկ Անդրեասյանը, բայց վնասի փոխհատուցման պահանջով որևէ դիմում այս պահի դրությամբ չի ներկայացրել: Եվ դժվար է ենթադրել, թե` չիմացության պատճառով: Բանն այն է, որ Էդիկ Անդրեասյանը ճանապարհային երթևեկության կանոնների իր կողմից թույլ տրված խախտումների առիթով և որպես լրագրող, և որպես քաղաքացի մեկ անգամ չէ, որ քննարկումներ է ունեցել ճանապարհային ոստիկանության պատասխանատուների հետ, ուստի իր իրավունքների նվազագույնին, կարծում ենք, ծանոթ է:
Այս կանխավարկածից ելնելով` առնվազն տարօրինակ կարելի է դիտել, թե պատկան մարմնին վնասի փոխհատուցման դիմում ներկայացնելու պարզ իրավական ճանապարհի փոխարեն հոդվածագիրն ինչո՞ւ է ընտրել հրապարակախոսության ասպարեզը:
Առնվազն նույնքան զարմանալի է, թե ՃԵԿ-ի խախտումների համար քանիցս տուգանված, նաև տուգանքներ բողոքարկած և ընթացակարգերին քաջածանոթ Է. Անդրեասյանն ինչո՞ւ չի գնում իր իսկ տրորած ճանապարհով, այլ ընտրում է նոր տուգանքներն անհեթեթ «պատճառաբանելու» անհեռանկար կածանը:
Գուցե այնքան էլ վստահ չէ՞ իր բողոքավոր իրավացիությանը կամ էլ մի բաժակ ջրի փոթորի՞կն է գայթակղիչ...
Ամեն դեպքում, բազմիցս ասել ենք ու ստիպված նորից ենք կրկնում. տուգանքների պատճառը ՃԵԿ-ի կանոնների խախտումն է, տուգանքից զերծ մնալու ուղին` այդ կանոնների իմացությունն ու կիրառումը: Իսկ կասկածի դեպքում խելամիտ է ոչ թե ԶԼՄ միջնորդությամբ, այլ ուղղակի դիմել ոստիկանություն: Նույն կերպ` նաև վնասի փոխհատուցման համար: Համոզված եղեք, որ արձագանքը կլինի անաչառ և առարկայական: Իսկ «միջնորդի» /ամեն կարգի/ դիմելը անպտուղ զբաղմունք է: