Դիվանագետներն ու ոստիկանության կցորդները Հաղթանակի օրվա կապակցությամբ հանդիպում են ունեցել Ռուսաստանում

Միջազգային ոստիկանության ասոցիացիայի ռուսական սեկտորում տեղի ունեցավ դիվանագետների, ռազմական և ոստիկանական կցորդների ընդունելություն: Այն նվիրված էր Հայրենական մեծ պատերազմում տարած հաղթանակի 76-ամյակին: Հանդիպումը թեպետ հանդիսավոր, բայց շատ ջերմ և ընկերական էր:
Հյուրերին ընդունեց ոստիկանության միջազգային ասոցիացիայի նախագահ, գեներալ-լեյտենանտ Յուրի Ժդանովը: Նա հրապարակեց հանդիպման հիմնական լեյտմոտիվը՝ ամեն ինչ պետք է արվի, որպեսզի պատերազմի սարսափները չկրկնվեն: Խաղաղության պահպանումը լավագույն տուրքն է զինվորների հիշատակին:
Հանդիպմանը մասնակցում էին 10 երկրների ներկայացուցիչներ: Հյուրերը ժամանել էին Լեհաստանից, Գերմանիայից, Ֆրանսիայից, Նորվեգիայից, Ֆինլանդիայից, Հայաստանից, Սերբիայից, Իտալիայից, Սիրիայից և Իսրայելից: Մեծ մասը համազգեստով մարդիկ են, որոնք կյանքը նվիրել են իրենց պետությունների պաշտպանությանն ու հանցագործությունների դեմ պայքարին: Նրանք Ռուսաստան էին ժամանել մեկ գլխավոր նպատակի համար՝ համակարգելու ընդհանուր ջանքերը՝ ռազմական բախումները կանխելու և միջազգային, անդրազգային հանցագործություններին դիմակայելու համար: Եվ, իհարկե, հարգելու այդ սարսափելի պատերազմում զոհվածների հիշատակը: Ներկաներից գրեթե յուրաքանչյուրի մերձավորներից որևէ մեկը ռազմաճակատում պայքարել էր նացիստների դեմ, պարտիզանական ջոկատում մասնակցել էր հակաֆաշիստական շարժմանը: Փաստորեն, դա համախոհների հանդիպում էր:
Հայաստանի ոստիկանության ներկայացուցիչ, գնդապետ Էդգար Արեւշատյանը, Սերբիայի ռազմական կցորդ, գնդապետ Բուդիմիր Գայչիչը և Սիրիայի ռազմական կցորդ Ադնան Կարա Իբրահիմը, որոնց ժողովուրդները բոլորովին վերջերս վերապրել են նոր պատերազմների սարսափը, կոչ արեցին անել ամեն ինչ, որպեսզի կրակոցներ ու պայթյուններ այլևս չհնչեն ոչ մի տեղ:
Արտաքին հետախուզության ծառայության նախկին փոխտնօրեն, Ռուսաստանի և Բելառուսի միութենական պետության քարտուղար Գրիգորի Ռապոտան խոստովանեց, որ ինքը շատ ցավագին է ընդունում «անհրաժեշտության դեպքում կկրկնենք» արտահայտությունը։ Այո՛, նա հասկանում է Հայրենիքը պաշտպանելու անհրաժեշտությունը, բայց չի ցանկանում, որ այդ անհրաժեշտությունը, այսպես ասած, կրկնվի՝ մահով, ավերումներով ու տառապանքներով: